Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

«Πρόεδρος-βιτρίνα» ο Ομπάμα!

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους δεν φαντάζονταν τα εξήντα εκατομμύρια Αμερικανοί που τον ψήφισαν ότι ο Μπαράκ Ομπάμα θα έδειχνε τόσο μεγάλη περιφρόνηση προς τον πόθο τους για «Αλλαγή» και ότι θα σχημάτιζε μια κυβέρνηση αποτελούμενη αποκλειστικά από ανθρώπους που πρεσβεύουν τα εντελώς αντίθετα από όσα ο ίδιος υποσχόταν προεκλογικά. Ούτε ένας -μα κυριολεκτικά ούτε ένας!- προοδευτικός Δημοκρατικός δεν συμπεριλαμβάνεται στους υπουργούς που έχει ανακοινώσει και ήδη έχει καλύψει όλα τα σημαντικά πόστα. Αυτά που απομένουν είναι άνευ σημασίας. Οι επιλογές του είναι ανατριχιαστικές. Ο ίδιος δήλωνε ότι ήταν αντίθετος στον πόλεμο για την υποδούλωση του Ιράκ, αλλά παρέδωσε ήδη το Πεντάγωνο στον υπουργό Αμυνας που διόρισε ο... Τζορτζ Μπους, στον... Ρεπουμπλικανό (!) Ρόμπερτ Γκέιτς, φανατικό υποστηρικτή της κατοχής του Ιράκ, φυσικά. Σαν να μην έφτανε αυτό το πολιτικό έγκλημα, διόρισε και σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας τον απόστρατο στρατηγό των πεζοναυτών και πρώην διοικητή του ΝΑΤΟ Τζέιμς Τζόουνς, άλλο γνωστό «γεράκι» που δεν ανήκει καν ούτε αυτός στο Δημοκρατικό Κόμμα. Ολο το υπουργείο Αμυνας δηλαδή παραδόθηκε στους μηχανισμούς που έχουν στήσει ο Τσένι, ο Ράμσφελντ, ο Γούλφοβιτς και όλα τα αιμοσταγή νεοσυντηρητικά στοιχεία των κυβερνήσεων Μπους. Παρέμεινε «άβατο» για τους Δημοκρατικούς.

Φρίκη προκάλεσε και η επιλογή από τον Ομπάμα της Χίλαρι Κλίντον για τη θέση της υπουργού Εξωτερικών. Ως αφοσιωμένη σύμμαχος του Αμερικανοεβραϊκού λόμπι, η Χίλαρι όχι μόνο είναι φανατικά υπέρ της κατοχής του Ιράκ, αλλά είναι αυτή επιπλέον που απείλησε να «εξαφανίσει» το Ιράν με πυρηνικά όπλα, τη στιγμή που ο Ομπάμα υποτίθεται ότι τασσόταν υπέρ του διαλόγου με την Τεχεράνη!

Οικτρά διαψεύστηκαν και οι ελπίδες που είχαν γεννήσει προεκλογικές τοποθετήσεις του Ομπάμα περί μιας πιο ισορροπημένης πολιτικής του στο Μεσανατολικό. Από εκεί που υποτίθεται ότι υπήρχαν «κίνδυνοι φιλοπαλαιστινιακής εκτροπής» της πολιτικής του προέδρου Ομπάμα, αυτός το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να διορίσει προσωπάρχη του Λευκού Οίκου, θέση εξαιρετικής σημασίας στις ΗΠΑ, τον Εμάνιουελ Ραμ, έναν ακραίο και σκληρό Αμερικανοεβραίο, φανατικό σιωνιστή εκ πεποιθήσεως που πήγε οικειοθελώς και υπηρέτησε στον ισραηλινό στρατό χωρίς να έχει καμία υποχρέωση.

Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας είναι πλέον βέβαιο με τους διορισμούς αυτούς ότι εξουδετερώθηκε ακόμη και ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ότι θα πάμε σε μια εξωτερική αμερικανική πολιτική εξίσου επιθετική με εκείνη του Μπους, χωρίς τις φραστικές ακρότητες των Τσένι, Ράμσφελντ και Γούλφοβιτς, τους οποίους θα αντικαταστήσουν οι εξίσου πολεμοκάπηλοι Χίλαρι Κλίντον, Ρόμπερτ Γκέιτς και Τζέιμς Τζόουνς. Δυστυχώς, ο πλανήτης ολόκληρος που είχε ελπίδες για καλύτερες μέρες μετά τη νίκη του Ομπάμα, δεν έχει να ελπίσει τίποτα πλέον. Το παραμύθι τελείωσε.

Μόνο σε ζητωκραυγές δεν ξέσπασε η Κοντολίζα Ράις που θα την αντικαταστήσει η Χίλαρι Κλίντον, αλλά οι επευφημίες της έδειξαν τον άκρατο ενθουσιασμό της: «Η Χίλαρι μου αρέσει πολύ, έχει εργαστεί σκληρά γι αυτή τη χώρα και θα φέρει τρομερή ενέργεια, εξυπνάδα και τεχνογνωσία στο υπουργείο Εξωτερικών!» δήλωσε χαρακτηριστικά η Ράις μόλις επισημοποιήθηκε ο διορισμός της Χίλαρι.

Ενθουσιασμένο ήταν και το συντηρητικό βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», το οποίο έγραφε χαρακτηριστικά σε κύριο άρθρο του την περασμένη εβδομάδα αναφερόμενο στις επιλογές προσώπων που θα στελεχώσουν την κυβέρνηση του Ομπάμα: «Οι επιλογές του είναι καθησυχαστικές ειδικά για εκείνους που φοβούνταν στροφή προς τα αριστερά».

Οσο για τη δικαιοσύνη και την οικονομία, που αφορούν κυρίως το εσωτερικό των ΗΠΑ, ούτε εκεί ο Ομπάμα έβαλε κάποιον δικό του άνθρωπο - τις εκχώρησε ολοκληρωτικά σε υπουργούς των κυβερνήσεων του Μπιλ Κλίντον!

ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Αβουλο όργανο του κατεστημένου

Συμβιβάστηκε και παρέδωσε τα πάντα σε εκπροσώπους του κατεστημένου ο Ομπάμα, όπως φαίνεται από τους διορισμούς που έκανε. Ούτε ένας προοδευτικός υπουργός δεν υπάρχει στην κυβέρνησή του! Πρώτη φορά ένας πρόεδρος των ΗΠΑ απογοητεύει τόσο πολύ τους υποστηρικτές του πριν καν αρχίσει επίσημα την προεδρική του θητεία! Νεκρό γεννήθηκε το όραμα της Αλλαγής που καλλιέργησε ο Ομπάμα και το οποίο τον έφερε στην εξουσία. Αποδεικνύεται ότι έχουμε να κάνουμε με έναν «πρόεδρο-βιτρίνα» που εξελέγη για τις δημόσιες σχέσεις της Αμερικής, με μοναδικό στόχο να βελτιώσει την εικόνα των ΗΠΑ στον κόσμο, χωρίς όμως αλλαγή πολιτικής.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&tag=8397&pubid=1944824#

Η Τουρκία στο Συμβούλιο Ασφαλείας

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
mignatiou@aol.com

Από την 1η Ιανουαρίου 2009 και για δύο χρόνια, η Τουρκία θα αποτελεί μέλος του κλειστού κλαμπ των 15 χωρών, που συγκροτούν το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.

Πρόκειται για μία σοβαρότατη εξέλιξη, και ταυτόχρονα άκρως αρνητική, είναι δε μία τεράστια διπλωματική ήττα για την Ελλάδα και για την Κύπρο, οι οποίες για τους επόμενους 24 μήνες θα δεινοπαθήσουν, παρά την υπόγεια συμφωνία της Αθήνας με την Αγκυρα να μη χρησιμοποιηθεί το διεθνές αυτό βήμα στην αντιπαράθεσή τους. Η Τουρκία είναι, λοιπόν, μέλος του Σ.Α., άσχετα αν κατέχει το 40% του εδάφους κράτους-μέλους του Διεθνούς Οργανισμού, άσχετα εάν παραβιάζει με τον πλέον επαίσχυντο τρόπο τα ψηφίσματα του εκτελεστικού οργάνου του ΟΗΕ, το οποίο υποτίθεται τάχθηκε να υπηρετεί...

Ως χώρα μέλος του Σ.Α., πρέπει να 'ναι παράδειγμα προς μίμηση σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι, βέβαια, ούτε θα γίνει... Πώς να είναι συνεπής με τον Καταστατικό Χάρτη, όταν οι στρατιώτες και οι αστυνομικοί της βασανίζουν και σκοτώνουν υπηκόους της, όταν τα αεροπλάνα της βομβαρδίζουν στα τυφλά πόλεις και χωριά της νοτιοανατολικής Τουρκίας, όταν στην Κύπρο έχουν επιβάλει ένα απαίσιο κατοχικό καθεστώς, με τη βοήθεια του Λονδίνου και της Ουάσιγκτον.

Την περασμένη Δευτέρα, ο αρχηγός των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, έστειλε πολεμικό πλοίο στη θαλάσσια περιοχή της Λεμεσού, με στόχο την παρενόχληση δύο ερευνητικών σκαφών, εκμισθωμένων από την κυπριακή κυβέρνηση, για εντοπισμό φυσικού αερίου και κοιτασμάτων πετρελαίου. Ο Τούρκος πλοίαρχος απαίτησε με θράσος την απομάκρυνση των πλοίων.

Η ψύχραιμη στάση της Λευκωσίας, η οποία παρεξηγήθηκε ως άτακτη υποχώρηση, βοήθησε να αποφευχθεί θερμό επεισόδιο, καθώς προτιμήθηκε να μην τεθεί σε κίνδυνο η ειρήνη στο νησί. Το ίδιο διάστημα, οι προκλήσεις στο Αιγαίο έφτασαν στο ζενίθ, και είναι νωπή η πολεμοκάπηλη στάση του τουρκικού ναυτικού στην περιοχή του Καστελλόριζου. Η ελληνική κυβέρνηση διατήρησε μία στάση χαμηλών τόνων, ίσως αναγνωρίζοντας ότι η συνεχής τριβή με τα σκάνδαλα, την αποδυνάμωσε και στο εξωτερικό και έχει μειώσει τις αντιστάσεις της.

Η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι αξιόπιστος γείτονας. Παραμένει μία προβληματική χώρα. Η διαρκής παγκόσμια οικονομική αναταραχή απέδειξε πως στηρίζεται σε πήλινα πόδια, αφού χρειάστηκε τη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για να μην καταρρεύσει. Παρ’ όλο αυτά, και στον νέο προϋπολογισμό του κράτους -και παρά περί του αντιθέτου υποσχέσεις προς την Ε.Ε.- τα κονδύλια για τις Ενοπλες Δυνάμεις ξεπερνούν κάθε προηγούμενη χρονιά.

Η ιστορία έχει αποδείξει πως χώρες, όπως η Τουρκία, όπου η αβεβαιότητα κυριαρχεί στο πολιτικό και στρατιωτικό κατεστημένο, είναι εξαιρετικά επικίνδυνες. Η στάση της στις συνομιλίες για την Κύπρο, έχει ξεπεράσει κάθε όριο αρνητισμού και αδιαλλαξίας. Ολες οι αναφορές που φεύγουν από πρεσβείες στη Λευκωσία ομιλούν για αλλαγή στις τουρκικές θέσεις και πρόταξη της εισήγησης για δημιουργία δύο κρατών.

Αναφορικά με την Ελλάδα, η Αγκυρα θα παίξει άγρια το θέμα των μειονοτήτων. Χρησιμοποιώντας τη θέση της στο Σ.Α. του ΟΗΕ και το γνωστό τσιράκι της στον ΟΑΣΕ, θα επιχειρήσει διπλό κτύπημα στην έναρξη της καινούργιας χρονιάς, με την ανάληψη δηλαδή της προεδρίας του οργανισμού από την Ελλάδα.

Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα συνταράσσεται από σκάνδαλα, που παρέλυσαν το κράτος. Ως αποτέλεσμα αυτής της άνευ προηγουμένου ανηθικότητας, που κυριαρχεί στα στελέχη της, η κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους κινδύνους. Μερικές ξένες πρεσβείες στα τηλεγραφήματά τους, διακωμωδούν τον πολιτικό κόσμο και παρουσιάζουν τον πρωθυπουργό με το ένα πόδι έξω από την πόρτα. Αλήθεια, ποιος ξένος ηγέτης θα τον λάβει στα σοβαρά ή θα τον λογαριάσει...

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12338&subid=2&tag=9613&pubid=4157106#

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

Τουρκικά ινστιτούτα για τις προκλήσεις στο Αιγαίο Δεν αποκλείουν θερμό επεισόδιο

Η Κύπρος προσδιόρισε τη δική της ΑΟΖ, αλλά η Ελλάδα επειδή, όπως υποστηρίζει, δεν θέλει να ανοίξει κι άλλα μέτωπα, έχει αποφύγει να θέσει θέμα ΑΟΖ στο Αιγαίο.

Μπορεί η Ελλάδα να "χορεύει" στους ρυθμούς του σκανδάλου του Βατοπεδίου, αλλά την ίδια στιγμή έχουν επισυμβεί δύο σημαντικά γεγονότα στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, τα οποία παραμένει άγνωστο πού θα οδηγήσουν.
Και τα δύο αυτά γεγονότα είναι αφενός οι τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο, εντός των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο Καστελόριζο και η προσπάθειά της να ανακόψει έρευνες της Κύπρου εντός της δικής της υφαλοκρηπίδας, αφετέρου δε η προσφυγή της ΠΓΔΜ κατά της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για δήθεν παραβίαση της "Ενδιάμεσης Συμφωνίας", λόγω του βέτο που ασκήθηκε στην ένταξη της γείτονος στο ΝΑΤΟ.
Τα σημαντικά αυτά γεγονότα "κρατήθηκαν χαμηλά" στην επικαιρότητα τόσο από τα ΜΜΕ, όσο και από την ίδια την κυβέρνηση, η οποία μεσούσης της οικονομικής κρίσεως "δεν γνωρίζει πού πατά και πού βρίσκεται".
Οι δύο κινήσεις των γειτόνων, εκ Βορρά και εξ Ανατολών, σημειώνονται όταν ουσιαστικά έχει κλείσει (ή το άνοιγμά του έχει μετατεθεί για το μακρινό μέλλον) ο ευρωπαϊκός δρόμος της Άγκυρας και των Σκοπίων, η δε οικονομική κρίση έχει χτυπήσει τις πόρτες όλων και ως εκ τούτου η, εκ μέρους τους, εξαγωγή των δικών τους εσωτερικών κρίσεων είναι μια παλαιά και δοκιμασμένη συνταγή, ασχέτως της αποδοτικότητάς της τουλάχιστον κατά το παρελθόν.
Ο Κώστας Καραμανλής περιορίσθηκε να δηλώσει στη Βουλή, ότι "δεν είμαστε ικανοποιημένοι από το βαθμό της έως τώρα ανταπόκρισης της Τουρκίας στην ειλικρινή βούληση της Ελλάδας για διαρκή βελτίωση των σχέσεών μας" και να προσθέσει πως η Ελλάδα "δεν θέλει ένταση, αλλά βελτίωση και πλήρη αποκατάσταση των διμερών σχέσεων και δεν πρόκειται, όμως, να δεχτεί τετελεσμένα γεγονότα".
Μπορεί ο πρωθυπουργός να προσεγγίζει την τουρκική προκλητικότητα με τον φραστικό αυτό τρόπο, πλην, όμως, παραμένει άγνωστο αν έχει "μετρήσει" ότι:

Πρώτον: Ινστιτούτα στρατηγικών μελετών της Τουρκίας (ΑSAM) προβλέπουν ακόμα και θερμό επεισόδιο στην Ανατολική Μεσόγειο, που ενδεχομένως θα επεκταθεί και στο Αιγαίο και Δεύτερον: στις 19 Οκτωβρίου ο Τούρκος αρχηγός ΓΕΝ Μετίν Ατάτς είχε εκτιμήσει ότι "η Ανατολική Μεσόγειος θα καταστεί εστία προστριβών και συγκρούσεων λόγω της πετρελαϊκής σπουδαιότητας που θα αποκτήσει προσεχώς. Εξ αιτίας των πετρελαίων που διαθέτει, θα μετατραπεί σ' έναν δεύτερο Αραβικό Κόλπο. Η Τουρκία πρέπει να επαγρυπνεί και να αντιδράσει".

Και διστάζει...

Βεβαίως ο πρωθυπουργός σημείωσε πως η Ελλάδα "έχει και διατηρεί ακέραιη τη δυνατότητα να ασκήσει όλα τα δικαιώματά της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, όπως προκύπτουν από τις Διεθνείς Συνθήκες, το Διεθνές Δίκαιο και, βεβαία, το Δίκαιο της Θάλασσας".
Τι σημαίνει αυτό που ανέφερε ο Κώστας Καραμανλής, αλλά που η Ελλάδα διστάζει να πράξει;
Σύμφωνα με τη σύμβαση του Μοντέγο Μπέϊ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, την οποία δεν έχει συνυπογράψει η Τουρκία, κάθε παράκτιο κράτος έχει δικαίωμα να ορίζει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) εύρους μέχρι και 200 μιλίων, η οποία υπερκαλύπτει την υφαλοκρηπίδα, δηλαδή έχει και δικαίωμα αλιείας, αλλά και εξορύξεως υδρογονανθράκων από τον βυθό. Η Τουρκία έχει οριοθετήσει τη δική της ΑΟΖ στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας με βάση την προβλεπόμενη αρχή της μέσης γραμμής και συνεπώς έχει αποδεχθεί στην πράξη τα οριζόμενα από τη Σύμβαση, αλλά την ίδια στιγμή η Ελλάδα επειδή, όπως υποστηρίζει, δεν θέλει να ανοίξει κι άλλα μέτωπα, έχει αποφύγει να θέσει θέμα ΑΟΖ στο Αιγαίο.

Η Κύπρος προχώρησε...

Όμως, την ίδια στιγμή η Κύπρος προσδιόρισε τη δική της ΑΟΖ, με συμφωνίες με την Αίγυπτο και το Λίβανο και έκανε έρευνες για πετρέλαιο στις νότιες ακτές της, προκαλώντας τη αντίδραση της Τουρκίας μέχρι και λίαν προσφάτως, αλλά η Άγκυρα γνωρίζει ότι "δεν μπορεί να το παρατραβήξει" καθώς δύσκολα θα πιάσουν οι όποιες πιέσεις της σε κράτη όπως η Αίγυπτος και ο Λίβανος... Η Κυπριακή Δημοκρατία προχώρησε στη διεθνοποίηση του ζητήματός της, με διαβήματα και στον ΟΗΕ, ο δε Κώστας Καραμανλής συζήτησε την τουρκική προκλητικότητα κατά της Ελλάδος και της Κύπρου στις συνομιλίες που είχε στην Αθήνα με τον Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια.

Οικονομικό ζήτημα

Το ζήτημα, όπως είναι ευκόλως αντιληπτό, δεν είναι μόνο νομικό ή πολιτικό, αλλά βαθύτατα οικονομικό και δη μεσούσης της οικονομικής κρίσεως - και αυτό δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής μας.

Εν πάση, όμως, περιπτώσει η Τουρκία -επαναφέροντας στη νου την τριήμερη κρίση του Μαρτίου του 1987, όταν οι δύο χώρες βρέθηκαν στα πρόθυρα θερμής αναμετρήσεως στο Αιγαίο- επέλεξε αυτήν περίοδο να κάνει έρευνες, με το νορβηγικό σκάφος M/V Malene Ostervold, εντός των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο Καστελόριζο και έτσι να αμφισβητήσει de facto και εκ νέου τα ελληνικά δικαιώματα στην περιοχή και να επαναφέρει τις τουρκικές απαιτήσεις και τις πάγιες διεκδικήσεις της.
Έμπειροι διπλωμάτες λένε πως το Καστελόριζο έχει κρίσιμη θέση στη ρύθμιση των ορίων της υφαλοκρηπίδας και στην οριοθέτηση της ΑΟΖ. Με βάση δε την αρχή της μέσης γραμμής η ύπαρξη του Καστελόριζου εξασφαλίζει την επαφή της ελληνικής (αν και όταν οριοθετηθεί) με την κυπριακή ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα και οι δύο αυτές παρεμβάλλονται μεταξύ της τουρκικής και της αιγυπτιακής, γεγονός που περιορίζει σημαντικά την τουρκική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο.

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ Ι. ΜΕΓΑΔΟΥΚΑ
http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=837648&-V=articles

Ο Πούτιν σημανε την ωρα!

Ο Πούτιν σημανε την ωρα!
Η Παναγία να λυπηθεί τον κόσμο...

Αναγνώστες